ابهت پوچ
شنبه, ۱۲ اسفند ۱۳۹۱، ۰۲:۲۱ ب.ظ
من مات
مبهوت ابهتی پوچ
بی صداتر از فریاد
پر هیاهو و خاموش
چون مردگان رفته از یادها
نشسته ام.
می نگرم به مرده های زنده و زنده های مرده
به مرده هایی که راه میروند و
چیز می خورند و
کار می کنند و
کار می کنند و
کار و
حرف نمی زنند !!!!
به زنده هایی که می خوابند و
می خوابند و
می خوابند و
خواب و
فریاد می زنند
فریاد !!!!
